خودشفقتی برای والدین

مفهوم «شفقت با خود» از جمله اصطلاحاتی است که سال های اخیر در حوزه علم روان شناسی ظهور کرده است. ملایمت و مهربانی با خویشتن (خود شفقتی) از کلیدی ترین شیوه های برخورد با خودمان است که بی خبری، بی توجهی و به رسمیت نشناختنش می تواند موجب تهدید سلامت روان و روابط و حتی جسم ما گردد. اینکه خودمان را همان طور که هستیم، ببینیم و به رسمیت بشناسیم و متناسب با واقعیت خودمان و اطرافیانمان فکر کرده و رفتار نماییم، به ظاهر ساده است، اما واقعیت چیز دیگری است و این نحوه رفتار سهل ممتنع است.
نحوه رفتار ما با خودمان بازتابی از نحوه رفتار والدین مان با ماست. اگر با خودمان ملایم و مهربان هستیم، نشان از ملایمت والدین مان با ما بوده است. اگر با خودمان سختگیر و انعطاف ناپذیر هستیم، نشان از رفتار ناملایم والدین مان با ماست (هر چند این همه ماجرا نیست). اینجاست که خودشفقتی بیشتر خودنمایی می کند. شیوه برخورد مشفقانه یا غیرمشفقانه طی رفتارهای ما در فرایند فرزندپروری، چه بخواهیم و یا چه نخواهیم، شکل گیری شخصیت و رفتار کودکان مان را تحت تاثیر می گیرد. براستی آیا منصفانه است که هم خودمان و هم فرزندانمان به گونه ای غیرمشفقانه، تجربه های زندگی را از سر بگذرانیم؛ به نظر من، نه.
کتاب خودشفقتی برای والدین سعی دارد شما را از موهبت خودشفقتی آگاه نماید و کودکان تان را از تجربه فرزندپروری مشفقانه برخوردار گرداند. مثال های عینی و ملموس نویسنده در قالب متن روان و واضح کتاب، از امتیازهای این اثر است. تلاش نویسنده برای ارائه تصویری قابل فهم و عملیاتی در مسیر فرزندپروری ارزشمند است. از همین رو  بر آن شدیم تا با ترجمه این متن جامعه ایرانی را از آن بهره مند گردانیم؛ باشد که راهگشای شما باشد.