معرفی کتاب با گلاره

دلم می‌خواد بگم چندبار این کتاب را خواندم و چندبار غلط گیریش کردم و چند شب توی تخت همراهم بود تا بالاخره کتاب بشه و بیاد اینقدر قشنگ و شیک بشینه اینجا!  راستش این اولین کتابی بود که صفر تا صدش را خودم انجام دادم و براش خون دل خوردم. کلی با نویسنده‌هاش تک تک چونه زدم و چت کردم. به کلی آدم گفتم باید برن پیش‌خرید کنن و اصلا هم خجالت نکشیدم چون حس می‌کردم من مسئول رشد و پرورش هستم. درسته که هیچ جای کتاب اسم من نیامده اما شما بدونید این کتاب فرزند ارشد من است 《خنده》 آخ آخ طرح جلدش هم به نظرم بسیار زیباست و با ربط و بانمک شده. ماجرای این که چی شد این کتاب اومد وسط زندگی من یا من پاهام اومد وسط این کتاب را در پست بعدی می‌نویسم براتون.  

پاریس جشن بیکران را همینگوی نوشته است و یادگاری از خود به جا گذاشته از پاریس دهه‌ی ۲۰و عده‌ای معتقدند این کتاب ارزشمندتدین بخش از دستنوشته‌های برجا مانده از همینگوی است. این کتاب اولین بار بعد از مرگ همینگوی منتشر شد اما خیلی زود به پرفروش‌ترین کتاب همینگوی تبدیل شد. حالا می‌رسیم به نام کتاب که چرا این نام را  دارد. چون همینگوی در نامه‌ای سال ۱۹۵۰ به یکی از دوستان خود نوشته 《 اگر بخت یارت بوده باشد تا در جوانی در پاریس زندگی کنی، باقی عمرت را هر جا که بگذرانی ، با تو خواهد بود؛ چون پاریس؛ جشنی است بیکران. اما عنوان کتاب A Movrable Feast است که جشنی است سالانه در روز معینی از هفته و مثل چهارشنبه سوری ما تاریخش تغییر می‌کند. می‌توان آن را جشن متغییر ترجمه کرد، اما زنده یاد فرهاد غبرایی کتاب را اول بار با عنوان جشن بیکران منتشر کرده است و در چاپ‌های بعدی سعی شده به ترجمه‌ی ایشان وفادار بمانند و فقط چون کتاب در پاریس می‌گذرد نام پاریس به عنوان کتاب افزوده شده. خلاصه که در نهایت عنوان قشنگی شده و برای من که علاقه‌مند به پاریس هستم همین عنوان جذاب بود و باعث شد کتاب را خریداری کنم.   ارنست همینگوی برنده جایزه ادبی نوبل و برنده جایزه ادبی پولیتزر  شده است.   ناشر: کتاب خورشید #ارنست_همینگوی#کتاب#معرفی#معرفی_کتاب_با_گلاره#پاریس#پاربس_جشن_بیکران#گلاره_جباری  

《مارش میرا》یا راهپیمایی زندگی و یا راهپیمایی صلح هر ساله در ماه جولای در جاده‌ای حدودا به طول ۱۰۰ کیلومتر برگزار می‌شود. مسیر این راهپیمایی در کشور بوسنی است. بوسنی و هرزگوین کشوری است در جنوب شرقی اروپا و پایتخت آن سارایوو نام دارد. حالا چرا این راهپیمایی در کشور بوسنی برگزار می‌شه؟ ‌ بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ بوسنی درگیر جنگ با صربستان بود. در این جنگ صرب‌ها دست به نسل‌کشی مسلمانان بوسنی زدند. دیوان بین‌المللی لاهه در سال ۲۰۰۷ فاجعه سربرنیتسا را نسل‌کشی تشخیص داد در جولای ۱۹۹۵ زمانی که سربرنیتسا به عنوان منطقه‌ی امن سازمان ملل متحد سقوط کرد، هزاران نفر با پای پیاده به امید نجات کیلومترها از میان جنگل و کوهستان به سوی شهر《توزلا》فرار کردند. اما بسیاری از آن‌ها هرگز به مقصد نرسیدند... تعداد قربانیان سربرنیتسا تا به حال ۸۳۷۲ نفر تخمین زده شده. همچنان بعد از گذشت سال‌ها گورهای دسته‌جمعی پیدا می‌شود و بسیاری از اهالی سربرنیتسا هنوز مفقود هستند. ‌ تقریبا ۱۰ سال طول کشید تا مردم بوسنی و هرزگوین از سردرگمی و شوک حاصل از این جنایت غیر قابل باور اندکی رهایی یابند. و بعد از آن بود که طرح‌هایی برای یادآوری این حادثه مهم شکل گرفت که نمود اصلی آن امروز به عنوان مراسم سالگرد شهدای سربرنیتسا و راهپیمایی صلح شناخته می‌شود هر ساله هزاران نفر به یاد قربانیان سربرنیتسا در آن شرکت می‌کنند. حرکت در جهت مخالف مسیری است که قربانیان در جولای ۱۹۹۵ در آن قرار داشتند. و پایان مارش میرا ابتدای جاده مرگ است.خب چی شد که من درگیر مارش میرا شدم؟ چند وقت پیش کتابی با همین عنوان را خواندم و بعد با صفحه‌ی اینستاگرامی یکی از مترجم‌های کتاب《مریم رضائیان》آشنا شدم. خانم مترجم الان ساکن سارایوو هستند هر روز اطلاعات کامل و جامعی از بوسنی را استوری و پست می‌کنند و درباره‌ی نسل‌کشی مارش میرا هم کلی هایلایت استوری دارند. ‌کتاب مارش میرا نوشته‌ی صادق سلیموویچ است او از بوسنیایی‌هایخوش اقبالی بود که از بزرگترین نسل‌کشی بعد از جنگ جهانی دوم در قاره اروپا جان سالم به در برد. آقای سلیموویچ متولد ژانویه ۱۹۵۵ در سربرنیتسا است . ایشون روزنامه‌نگاری بودند که برای روزنامه‌ها و مجلات محلی کار می‌کرد و از سال ۱۹۷۲ هزار یادداشت ازشون منتشر شده است.   صادق سلیموویچ چند سال بعد از جنگ بوسنی داستانی با نام 《جاده مرگ》 نوشت که در واقع روایت تلاش هفت انسان در طی ۱۰ روز برای نجات زندگی‌شان بود. نام این کتاب خیلی زود بر سر زبان ها افتاد و مسیر طولانی قربانیانی که از سربرنیتسا خود را به شهر توزلا رسانده بودند به نام جاده مرگ یا راهپیمایی مرگ شهرت یافت. وقایع کتاب در اواسط جولای ۱۹۹۵ در کشور بوسنی و هرزگوین اتفاق افتاده و همه‌ی اتفاقات کتاب بر اساس واقعیت نوشته شده فقط اسامی آن‌ها تغییر داده شده.   صادق سلیموویچ برای تالیف این اثر دو سال وقت صرف کردو برای درک بهتر روایت‌ها، بعضا خود  را به محل وقوع حادثه رساند تا بتواتد با مشاهده  دقیق واقعیت را بهتر به رشته‌ی تحریر درآورد. او معتقد است که درک وقایع سربرنیتسا و جاده مرگ بسیار دشوار است. مخصوصا برای کسانی که با منطقه‌ی بالکان و کشور بوسنی هرزگوین آشنایی ندارند. به همین دلیل کار صادق سلیمووبچ موقع نوشتن کتاب بسیار دشوار بود چون باید اثری خلق می‌کرد که هر خواننده‌ای در هر کجای جهان آن را خواند بتواند تصویری واقعی از اتفاقات رخ داده در سربرنیتسا را دریافت کند. کتاب مارش میرا توسط خانم مریم رضائیان و وحید پرست‌تاش به فارسی ترجمه شده است. این کتاب را نشر پرنده  بهار ۹۹ م۰نتشر کرده. برای خرید هم می‌تونید به سایت و یا اینستاگرامون مراجعه کنید.       #مارش_میرا#معرفی_کتاب_با_گلاره#نشر#نشر_پرنده#ناشر#صادق_سلیموویچ#مریم_رضائیان#ترجمه#بوسنی#بوسنی_هرزگوین#وحید_پرست_تاش#معرفی_کتاب